Dobrze zagrał rolę wariata – w efekcie go przepędzono. Tylko przepędzono, nie zabito. Wyśpiewał później dziękczynienie Bogu. Kunsztowną pieśń ułożył. Kolejne jej strofy zaczynają się od kolejnych liter hebrajskiego alfabetu (co w przekładzie ginie). A i dalej w tekście widać literacki kunszt „szalonego” króla-pieśniarza. Od poetyckich umiejętności ważniejsza wszakże modlitwa – z dwiema dominantami: wdzięcznością i ufnością.