Zatem – co tam w polityce? Odpowiadam pytaniem: a co to jest polityka? Rozumna troska o dobro wspólne, nieprawdaż? To stwierdzenie powtarzało się w nauczaniu papieża Jana Pawła II. Cztery zrozumiałe słowa, które wymagają wyjaśnienia. Spróbujmy je zamknąć w krótkich hasłach. Najpierw dobro, które w kontekście polityki bywa rozumiane tak różnie, tak przeciwstawnie, a nawet przewrotnie, że trudno dojść końca. Sięgając jednak sedna, widzimy tu pokój, sprawiedliwość, dostatek, poszanowanie osób i poszanowanie wartości. Dalej – chodzi o dobro wspólne. Nie jest ono ani sumą, ani nawet wypadkową czynników indywidualnych. Dobro wspólne jest nową jakością z nich wyrastającą, bez której ludzki świat istnieć nie może. „Istnieć” znaczy tu „żyć”. To wszystko wymaga troski. A tu pierwszym krokiem jest ustalenie priorytetów. Jakich? Duchowych czy materialnych? Indywidualnych czy społecznych? Pytań jest więcej. Problem się zapętla. Wreszcie postulat rozumności. Ważna jest rozumność praktyczna. Ale potrzebna jest jej podbudowa – nawet filozoficzna. Ale ta łatwo staje się ideologią. Dlatego w polityce wciąż zamęt. Niestety.