Mszę św. w jej intencji odprawił 30 stycznia w kaplicy księży profesorów emerytowany biskup gliwicki Jan Kopiec. To wraz z nim Teresa w 1992 r. rozpoczęła redagowanie „Gościa Opolskiego”, wówczas jednostronicowego.

– To był eksperyment. Zastanawialiśmy się, co zamieścić na łamach, liczyła się każda linijka tekstu – wspominał bp Kopiec. Eucharystię koncelebrowali też ks. Jerzy Dzierżanowski, ks. Stanisław Rabiej oraz ks. Bernard Koj (diecezja gliwicka), była obecna rodzina Teresy oraz ekipa „Gościa Opolskiego”. Biskup, nawiązując do Ewangelii, podkreślał: – Chrystus dziś przemawia do nas jasno: „Przyjdźcie do mnie ci, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni”. Nie mówi, że będziemy mieli życie łatwe, wesołe. Będziemy utrudzeni i obciążeni pracą, odpowiedzialnością. Śp. Teresa Sienkiewicz-Miś była pełna tego, co otwierało do życia, wzmacniało poglądy, plany, jakie jako redaktorka, znawczyni dobrej literatury i innych zagadnień mogła sobą reprezentować. I przyszedł czas, że była utrudzona i obciążona, sama pewnie nie zdawała sobie sprawy, że tak prędko przyjdzie jej, i to w sposób bardzo bolesny, odejść z tej ziemi.

Biskup Kopiec przypomniał czytanie, które cytował 10 lat temu na jej pogrzebie: „Ja wiem, Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi. Potem me szczątki skórą przyodzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę” (Hi, 25-27). – Spotkać się z tajemnicą zakończenia ziemskiego życia to nie jest prosta sprawa. Ale umieć tak powiedzieć to największe zwycięstwo, jakie możemy na drodze naszego człowieczeństwa i rozważań wypowiedzieć. Trzeba przed Nim stanąć z dobrym naręczem naszych dzieł. Jestem przekonany, że po Teresie pozostało dużo dobra i ono owocuje – podsumował.

Jak wiele pozostało, wspominano podczas spotkania przy kawie po Eucharystii.