Podczas Festiwalu Nauki w Opolu od lat najbardziej oblegane przez dzieci są stanowiska przyrodnicze, fizyczne, chemiczne i techniczne. Potem w procesie kształcenia kierunki te cieszą się coraz mniejszą popularnością, niezależnie od uczelni, mimo że należą do premiowanych przez państwo, bo uznawane są za trudne. Podobnie niedoceniane jest wykształcenie zawodowe, choć znalezienie dobrego fachowca nieraz graniczy z cudem. Skąd ta rozbieżność?

Nie tylko teoria

Wielu pracodawców przyznaje, że nie mogą znaleźć pracowników, bo chętni nie bardzo wiedzą, czego chcą, nie zawsze mają właściwe kompetencje. – Rozmawiałam w ostatnich tygodniach z kilkoma pracodawcami i każdy z nich twierdził, że przy tak dużym bezrobociu ma poważny problem ze znalezieniem pracownika spełniającego ich kryteria, choć zgłasza się po kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu kandydatów – przyznaje prof. dr hab. inż. Krystyna Czaja z Wydziału Chemii Uniwersytetu Opolskiego. Jej zdaniem, bardzo ważna jest dziś umiejętność pracy zespołowej, praktyczna znajomość języka, w mowie i piśmie, oraz umiejętność biegłej obsługi komputera. Wiedza fachowa stawiana jest przez pracodawców na dalszym miejscu. Co więcej, mówią oni często, że wystarcza wiedza ogólna z otwartością na dokształcanie się. Podczas naboru na stanowisko dziennikarza do jednej z lokalnych gazet wśród kandydatów można było znaleźć, prócz absolwentów politologii i polonistyki, także bankowca, filozofkę, socjologa, technika elektryka, chemika, fryzjerkę, kilka sprzedawczyń i matkę z wykształceniem artystycznym wracającą na rynek pracy. O tym, kto najbardziej się nadaje, zadecydował dopiero napisany podczas rozmowy kwalifikacyjnej tekst.