To komentarze, jakie po debiucie usłyszał młody Staszek Ożga. W tym roku uznany grodkowski organista i dyrygent obchodzi złoty jubileusz pracy artystycznej. – Dało mi to do myślenia, że niezależnie od ćwiczeń wszystkim się nie dogodzi – stwierdza muzyk.

Powołanie

I opowiada o początkach swojej przygody z organami: – Lubiłem swój kościół w Wiązowie, ale nie byłem ministrantem, a podczas religii chowałem się na chórku. Raz patrzę, szafa organowa otwarta, więc zerknąłem do środka i na tym przyłapał mnie proboszcz. Dostałem linijką po łapach i na tym się skończyło – wspomina.

Tu nastąpiła przerwa „w karierze” do 1965 roku, gdy niemal pełnoletniemu chłopcu przyśniła się zmarła babcia.