Przyjmując święcenia, weszli na drogę bycia przyjaciółmi Jezusa

Anna Kwaśnicka Anna Kwaśnicka

publikacja 08.06.2019 16:02

- Jesteście ludźmi Boga. Nie wolno wam żyć w zakłamaniu i nie wolno wam głosić samych siebie - mówił bp Andrzej Czaja do 10 nowych księży.

Przyjmując święcenia, weszli na drogę bycia przyjaciółmi Jezusa Pocałunek pokoju. Anna Kwaśnicka /Foto Gość

Dzień święceń prezbiteratu dla naszego Kościoła opolskiego to dzień wielkiej radości, dzień wdzięczności Bogu, ale też dzień szczególnego otwarcia naszych serc, by z ufnością upraszać potrzebne łaski dla tych, których Kościół uznał za godnych przyjęcia sakramentu kapłaństwa - mówił biskup opolski na początku uroczystości, która odbyła się w sobotę 8 czerwca w kościele seminaryjnym w Opolu.

W Mszy św. uczestniczyły rodziny neoprezbiterów, ich przyjaciele, a także przedstawiciele wspólnot parafialnych, z których wyszli.

Po liturgii słowa obrzęd święceń rozpoczęło przedstawienie kandydatów przez ks. Andrzeja Anderwalda, rektora Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu. Kandydaci, wzywani po imieniu, wstawali z miejsca i odpowiadali: "Jestem".

U początku homilii bp Czaja zwrócił się do każdego z 10 kandydatów po imieniu, a słowo, które do nich skierował, oparł na refrenie psalmu responsoryjnego "Przyjaciel czyni, co Bóg nakazuje". - Niech ta myśl będzie wam drogowskazem na całe wasze kapłańskie życie i posługiwanie - podkreślał ordynariusz.

Przyjmując święcenia, weszli na drogę bycia przyjaciółmi Jezusa   Księża neoprezbiterzy tuż po zakończonej liturgii święceń kapłańskich. Anna Kwaśnicka /Foto Gość

- Już za chwilę przez przyjęcie święceń prezbiteratu staniecie się przyjaciółmi Jezusa. On przecież wyraźnie mówił do apostołów w czasie ostatniej wieczerzy: "Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego". Przyjaciel Jezusa to Jego powiernik. Wielkie tajemnice Boga wam będą powierzone. Staniecie się szafarzami tajemnic Boga - mówił biskup opolski.

- To naprawdę wielka łaska, z którą związana jest wielka godność. Łaska, Boży dar zawiera w sobie też zadanie i odpowiedzialność. Pan Jezus zwraca na to uwagę apostołom: "Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję". A więc nic po swojemu - podkreślał bp Czaja.

- Pełnienie woli Bożej domaga się najpierw rezygnacji z własnych planów i projektów na życie, rezygnacji z dążenia do samorealizacji. Nie wolno nawet mieć i rozwijać własnej wizji kapłaństwa, bo trzeba wdrażać w życie Chrystusowe kapłaństwo. A to dzieło domaga się oddania Jezusowi na własność całego życia, bez zostawienia sobie jakichś wymiarów życia dla siebie. Trzeba się też ogołocić z troski o siebie, o dobre samopoczucie, a nawet z przywiązania do dobrego imienia, by być wolnym i nieskrępowanym w pełnieniu Bożej woli - tłumaczył bp Andrzej.

Podkreślał, że służyć Panu mają z weselem, a więc bez przygnębienia, bez znużenia, bez roszczeń, bez pretensji, a z entuzjazmem i rozradowaniem się w Bogu. - Oczywiście, nie możemy być naiwni. Byłoby iluzją przyjąć, że tak wspaniała rzeczywistość jest naszym udziałem i w związku z tym już zupełnie nic nam nie grozi. Owszem, przyjaciel Jezusa jest bezpieczny, ale pod warunkiem, że trwa w miłości Jezusa, trwa w jedności z Jezusem. Licho bowiem nie śpi. I trzeba się liczyć z niebezpieczeństwem uwiedzenia i oddalenia od Jezusa - mówił ordynariusz. - Zły duch zdolny jest nas tak zdeformować, że możemy się stać fałszywymi prorokami. I możemy być zgorszeniem dla świata - przestrzegał.

- Trzeba, byście bardzo dbali o stan łaski uświęcającej w waszych sercach. Troszczcie się o własny rozwój duchowy i intelektualny. Nie szczędźcie czasu na modlitwę, adorację Jezusa w Najświętszym Sakramencie, na przywoływanie Ducha Świętego i rozeznawanie Jego natchnień, nie szczędźcie czasu na medytację Bożego słowa i duchową lekturę. To jest konieczne, by się w krótkim czasie nie wypróżnić z tego, co Boże - napominał biskup opolski.

Po homilii diakoni złożyli przyrzeczenia i kolejno podchodzili do prezbiterium, by - wkładając dłonie w dłonie księdza biskupa - złożyć jeszcze jedno przyrzeczenie - czci i posłuszeństwa biskupowi i jego następcom.

Przyjmując święcenia, weszli na drogę bycia przyjaciółmi Jezusa   Modlitwa święceń. Anna Kwaśnicka /Foto Gość

Nałożenie rąk na głowę każdego z kandydatów, które odbywało się w ciszy, poprzedziła litania błagalna do Wszystkich Świętych, podczas której kandydaci leżeli krzyżem.

Po nałożeniu rąk przez bp. Czaję, to samo uczynili bp Paweł Stobrawa, rektor WMSD ks. Andrzej Anderwald i wszyscy obecni na uroczystości księża.

Biskup opolski odmówił modlitwę święceń, po której proboszczowie nowo wyświęconych księży pomogli im włożyć stułę i ornat.

Już w szatach kapłańskich każdy z nowo wyświęconych podchodził ponownie do ordynariusza. Biskup najpierw namaszczał ich dłonie krzyżmem świętym, a następnie wręczał im dary ofiarne: chleb na patenie i wino z wodą w kielichu mszalnym, a także obdarzał ich pocałunkiem pokoju.

Przed błogosławieństwem w imieniu neoprezbiterów za dar święceń dziękował ks. Radosław Radziwoń. A biskup opolski zwrócił się do wszystkich księży opolskiego prezbiterium z ogromnym wzruszeniem w głosie: - Przyjmijcie tych neoprezbiterów w poczuciu wielkiej odpowiedzialności za rozwój ich kapłaństwa, w poczuciu ogromnej odpowiedzialności za to, by mogli w tej naszej wspólnocie prezbiterium dojrzeć i być mężnymi prezbiterami, na których swoje życie mogliby opierać wierni i młodsi od nich kapłani.

A po Mszy św. ordynariusz wręczył nowo wyświęconym księżom ich pierwsze dekrety wikariuszowskie (ZOBACZ), które będą obowiązywały od 28 sierpnia.

Czytaj także: