Ksiądz Bronisław Dołhań, od 1970 do 2011 roku był proboszczem parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bielicach. Po przejściu na emeryturę pozostał w Bielicach, posługuje m.in. jako kapelan Schroniska św. Brata Alberta dla bezdomnych mężczyzn. Powierzoną mu przez biskupa społeczność Bielic i Malerzowic Wielkich nazywa darem od Boga, którego nie mógł zmarnować.

A na niemal 300 stronach przypomina dawną i bardziej współczesną historię miejscowości. Wymienia wszystkich proboszczów urzędujących w Bielicach i opisuje działalność tych powojennych, wylicza powołania kapłańskie i zakonne. Jeden z rozdziałów poświęca miejscowej szkole, nauczycielom i osiągnięciom, kolejny – przedszkolu. Opowiada o szkole muzycznej, która działała na plebanii, i o kolejnych zgromadzeniach zakonnych, które swój dom miały w dworze hrabiowskim na terenie parafii: siostrach służebniczkach NMP, ojcach augustianach i krótkim epizodzie benedyktyńskim, kiedy o. Ludwik Mycielski poszukiwał miejsca na klasztor. Od 1988 roku, za sprawą brata Jerzego Adama Marszałkowicza, dwór stał się schroniskiem dla bezdomnych mężczyzn, prowadzonym przez Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta. I tak jest do dziś. Na kartach jubileuszowej książki ks. Dołhań opowiada o ludziach, dla których od lat jest duszpasterzem, i na których mógł liczyć. Pisze o nich w rozdziale pt. „Osoby i rodziny znaczące w Bielicach”. Zaznacza koligacje rodzinne, działalność zawodową i społeczną. Charakteryzuje też kościół i parafię, opisuje cmentarz i wspomina liczne wydarzenia z życia parafialnego. Książka, wydana na kredowym papierze, zawiera liczne fotografie i ze względu na jej wartość sentymentalną będzie cenna dla tych, dla których Bielice są małą ojczyzną.