Anna Kwaśnicka: Przez 10 lat prowadziłaś Szkolne Koło Caritas (SKC), a w marcu obroniłaś pracę doktorską o możliwościach wychowawczych tej formy wolontariatu uczniowskiego. Dlaczego zajęłaś się tym tematem?

Izabela Sonka: Na początku miałam inny cel naukowych poszukiwań, ale po czasie zmianę tematu zaproponował mi mój promotor, śp. ks. prof. Radosław Chałupniak. Widział moje zaangażowanie w prowadzenie Szkolnego Koła Caritas w Publicznym Gimnazjum w Pokoju i zachęcił do naukowego przyjrzenia się temu, jaki wpływ na wychowanie młodzieży ma udział w SKC.