Biskup Paweł Stobrawa przechodzi na emeryturę

W południe Nuncjatura Apostolska w Polsce poinformowała, że papież Franciszek przyjął rezygnację bp. Pawła Stobrawy z pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji opolskiej.

Życzenia bp. Pawłowi Stobrawie składają siostry józefitki Mariana i Józefa. ks. Joachim Kobienia

W piątek 22 kwietnia biskup Paweł Stobrawa świętuje 75. rocznicę urodzin, tym samym osiągnął wiek emerytalny. W południe w kaplicy biskupiej, w obecności biskupa opolskiego Andrzeja Czai i pracowników Kurii Diecezjalnej, odczytany został komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. 

Treść komunikatu brzmi: "Ojciec Święty Franciszek przyjął rezygnację bp. Pawła Stobrawy z pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji opolskiej". Podpisał abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski.

  Komunikat odczytuje bp Rudolf Pierskała. ks. Joachim Kobienia

Biskup Paweł Stobrawa urodził się 22 kwietnia 1947 roku. Był najmłodszym z dziewięciorga dzieci Józefa i Marii zd. Mrozek. Rodzina mieszkała w Zborowskiem, prowadząc małe gospodarstwo rolne.

Chrzest święty otrzymał 4 maja 1947 roku w kościele parafialnym Podwyższenia Krzyża Świętego w Zborowskiem.

Biskup Stobrawa, wspominając lata dziecięce, dzieli się: "Życie naszej rodziny było przeniknięte atmosferą wiary. Bardzo mile wspominam długie zimowe wieczory, gdy nasi rodzice mieli dla nas dużo czasu. Opowiadali nam wtedy różne wydarzenia swojego życia, z życia naszej rodziny, ale również historie biblijne, przybliżali prawdy katechizmowe. Bardzo dużo śpiewu było w naszej rodzinie. Dlatego gdy rozpocząłem uczęszczanie na lekcje religii, większość wydarzeń biblijnych była mi znana z tej katechezy - zimowych wieczorów w rodzinnym domu. Również pieśni śpiewane w kościele nie były dla mnie obce".

W 1961 roku, po ukończeniu szkoły podstawowej zgłosił się do Niższego Seminarium Duchownego w Gliwicach. Szkołę zamknięto z przyczyn politycznych, a naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Lublińcu, gdzie w 1966 roku zdał egzamin dojrzałości.

Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie, które po roku studiów musiał przerwać, by odbyć dwuletnią zasadniczą służbę wojskową w Szczecinie-Podjuchach. Od października 1969 roku kontynuował studia seminaryjne.

Święcenia diakonatu przyjął 11 marca 1973 roku w katedrze opolskiej z rąk bp. Franciszka Jopa, a święcenia kapłańskie przyjął 20 maja 1973 roku, również w katedrze opolskiej z rąk bp. Franciszka Jopa.

Jako neoprezbiter był wikariuszem parafii św. Mikołaja w Pyskowicach. W 1978 roku rozpoczął posługę wikariuszowską w parafii św. Katarzyny w Toszku.

Od 1980 do 1991 roku pracował w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. Najpierw był dyrektorem ds. administracyjnych, a następnie wicerektorem.

W 1991 roku wrócił do duszpasterstwa parafialnego. Został proboszczem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Opolu.

Po 12 latach przyszła kolejna zmiana. 16 kwietnia 2003 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej. Święcenia biskupie przyjął 14 maja 2003 roku. Głównym konsekratorem był abp Alfons Nossol.

Bp Paweł Stobrawa jako zawołanie biskupie przyjął słowa: Caritati confisus sum (Zawierzyłem Miłości). Posługę biskupa pomocniczego realizuje sumiennie od 19 lat. Najpierw przy abp. Alfonsie Nossolu, a od 2009 roku przy bp. Andrzeju Czai.