Cysterskie dziedzictwo

Opis dziejów wioski i parafii to świetny sposób na podsumowanie 800-lecia jej istnienia.

Katarzyna Maler, „Jarosław-Cazemiria-Kasimir-Kazimierz. Dzieje wsi Kazimierz od XIII w. do współczesności”, Kazimierz 2023, ss. 213.

Miejscowość Kazimierz, u początków nosząca nazwę Jarosław, potem Cazemiria i Kasimir, pierwszy raz została wzmiankowana w 1201 r. jako wieś należąca do zakonu cystersów w granicach piastowskiego księstwa opolskiego. W ciągu wieków przechodziła pod zwierzchnictwo czeskie, panowanie austriackich Habsburgów, później należała do Prus, by wreszcie stać się częścią Niemiec. Po II wojnie światowej została włączona do Polski. Wtedy większość mieszkańców wysiedlono, a w ich miejsce przyszli osadnicy, głównie z Kresów Wschodnich.

Choć wioska liczy osiem wieków historii i zachowało się sporo źródeł o niej, nikt wcześniej nie podjął się opracowania monografii.

Katarzyna Maler opisuje dzieje Kazimierza wpierw do 1945 r., z historią probostwa cystersów, kościoła, klasztoru sióstr marianek, a następnie czas po II wojnie światowej. Istotnym elementem tej części jest również szczegółowy opis życia kulturalnego, edukacji, sportu, istniejących organizacji (KGW, OSP, świetlica, Stowarzyszenie Odnowy Wsi), historii kościoła i posługujących tu księży.

Książkę uzupełnia duży zbiór fotografii i rycin, zarówno archiwalnych, z pieczęciami, pismami, zdjęciami z albumów rodzinnych, jak i niemal współczesnych, przedstawiających wygląd wioski, wydarzenia czy różne obiekty, jak zabytki i rzeźby.

To dobry wybór dla tych, którzy chcą poznać historię tej miejscowości, a pasjonaci znajdą w niej odniesienia do wielu źródeł.