Spotkanie z „małą świętą”

„Teraz zasypiam ze św. Teresą i się budzę ze św. Teresą, jakbym ją znał wiecznie” – napisał Mariusz, lat 50.

Więźniowie wnoszą relikwiarz do kaplicy więziennej w ZK nr 1.
Andrzej Kerner /Foto Gość

Bieżący numer czasopisma „Teresa z Lisieux” (nr 23, jesień–zima 2023), wydawanego przez Fundację Pustelnia.pl i poświęconego duchowości św. Teresy od Dzieciątka Jezus, przynosi bardzo obszerną relację z peregrynacji jej relikwii w Polsce (13–29 sierpnia). Na trasie pielgrzymki z okazji 150. rocznicy urodzin i 100. rocznicy beatyfikacji świętej były też Strzelce Opolskie, a w programie tej wizyty znalazły się m.in. obydwa strzeleckie zakłady karne. Twórcy czasopisma (M.-Ch. Kremer, K. Kliche, ks. A. Muszala) spisanym przez więźniów po spotkaniu z Teresą wrażeniom poświęcili największą część działu „Świadectwa”. 15 osadzonych w strzeleckich kryminałach wypowiada swoje przeżycia na 6 stronach czasopisma.

Osadzeni odkrywają swoje intymne uczucia i prośby, jakie wypowiadali, dotykając relikwiarza, piszą o łzach, które płynęły podczas nabożeństwa w więziennych kaplicach, o tym, jak wielkim przeżyciem było spotkanie z Małą Teresą. Co więcej – piszą, że nie było to ulotne przeżycie, które minęło. „Teraz zasypiam ze świętą Teresą i się budzę ze świętą Teresą, jakbym ją znał wiecznie. Jest trudno w to uwierzyć, ale czuję obecność Świętej Teresy” – napisał 50-letni Mariusz. „To, co się stało, śmiało nazywam małym wielkim cudem. Po 20 latach postanowiłem, że przemogę się i przystąpię w końcu do spowiedzi” – pisze Robert, lat 50. „Teraz nie mogę zasnąć, jak nie pomyślę i nie pomodlę się do Świętej Tereski” – czytamy słowa Bogdana. „Bardzo ciężko znoszę odsiadkę, strasznie tęsknię i żałuję, w chwili gdy modliłem się przed relikwiarzem, dotykając go, Święta Teresa pomagała mi dźwigać ten ciężar pozbawienia wolności, dalej to robi za każdym razem, kiedy rozmawiamy, pomaga mi się pozbierać, daje mi co najmniej 1000 powodów, żeby uwierzyć, że to przetrwam i będzie dobrze” – wyznaje Michał.