Przed nowym ołtarzem

– Tu przyniesiemy nasze troski, cierpienia i bóle – mówił bp Rudolf Pierskała.

Namaszczenie mensy ołtarzowej podczas obrzędu poświęcenia.
Andrzej Kerner /Foto Gość

Kościół pw. św. Zygmunta i św. Jadwigi Śl. jest najstarszym kościołem w Kędzierzynie-Koźlu. Został zbudowany po pożarze poprzedniej świątyni pod koniec XV wieku. Przez ostatnie 10 lat kozielski kościół parafialny i jego wyposażenie przechodziły liczne remonty i restauracje. Proboszcz ks. Marek Biernat w czasie uroczystości poświęcenia nowego ołtarza, która zwieńczyła okres tych starań i wysiłków, wyliczył 29 rodzajów prac i inwestycji, jakie wykonano w tym czasie (więcej o tym i zdjęcia na: opole.gosc.pl).

– Odnowiono tę świątynię dzięki zaangażowaniu wielu osób, dobrodziejów, ofiarności wiernych oraz pomocy instytucji: urzędu marszałkowskiego w Opolu, urzędu miasta w Kędzierzynie-Koźlu i życzliwości starostwa powiatowego. Wierzę głęboko, że mogliśmy doczekać się dzisiejszej uroczystości dzięki Bożemu błogosławieństwu – powiedział ks. Biernat, który jest proboszczem w tej parafii od 2013 r.

W czasie uroczystości w sobotę 27 stycznia bp Rudolf Pierskała poświęcił ołtarz główny, a także nowe witraże i odrestaurowane organy. Obok prostego w formie, wykonanego z piaskowca ołtarza, nowy – z tego samego materiału – jest także ołtarz w kaplicy Matki Bożej z Koźla, nowe są także ambona, chrzcielnica i stojak na paschał. Renowacja prezbiterium podkreśliła jego gotycki charakter, podobnie wymalowanie ścian i wyeksponowanie żebrowań sklepienia oraz nowe lampy.

W kazaniu bp Pierskała mówił o centralnej roli ołtarza i jego symbolice w świątyni chrześcijańskiej – zarówno jako miejsca ofiary Chrystusa, jak i uczty braterskiej. – Nowy ołtarz to będzie święte miejsce w naszym kościele. Tu będziemy uczestniczyć w najważniejszych obrzędach. Tu przyniesiemy nasze troski, cierpienia i bóle – mówił biskup.

Nawiązując do Ewangelii, podkreślał również, że przed ołtarzem powinniśmy być pojednani z innymi. – Trwanie w gniewie i złości jest czymś bardzo niezgodnym z wolą Bożą. Modlitwa człowieka, który trwa w niezgodzie, w złości jest bezowocna. Cóż po modlitwie, jeśli nie potrafi on tej modlitwy przenieść na życie, na miłość bliźniego? „Cóż mi po wielości waszych ofiar, jeżeli nie macie miłości”, mówi Bóg. Dlatego tak ważne jest pojednanie się, zanim przyjdziemy przed ołtarz – podkreślał bp Pierskała.