Skojarzenia historyczne można mieć w dwie strony. Bardziej trafnym porównaniem byłoby przywołanie tekstu Konstytucji 3 Maja, gdzie Rzeczpospolita dobrowolnie miała przekazać tron, a zarazem swoją suwerenność Niemcom, którzy mieli zapoczątkować w Polsce nową dynastię panującą. Ruch ten miał zbliżyć Rzeczpospolitą do Zachodu i wyrwać spod protektoratu Rosji.

Oczywiście była spora grupa, której się to nie podobało, woleli, by żaden Niemiec nie wtrącał się w nasze sprawy, w przeświadczeniu, że jesteśmy dumnym narodem, co nie potrzebuje ani reform, ani nowoczesności. Grupa ta ostatecznie wepchnęła kraj w objęcia Rosji, choć wcale nie chcieli.

Takie skojarzenie historyczne dużo bardziej pasuje do dzisiejszej sytuacji. Oczywiście, nikt nie chce, by Polska stała się protektoratem niemieckim, z resztą sama Angela Merkel wyraźnie odcięła się od spekulacji, by to Niemcy miały mieć decydujący głos w Europie. Warto zapoznać się z całością wypowiedzi Merkel w tej sprawie. Mówiła o decydującej roli parlamentów narodowych a także o konieczności oddania części suwerenności w ręce EU przez Niemcy.

Znów odnosząc się do treści artykułu i skojarzeń z Bawarią, Merkel ma trochę łatwiejsze spojrzenie na kwestię wspólnej pracy różnych krajów, niż my w Polsce. Niemcy jako kraj są federacją, to jest zbiór różnych państw, zjednoczonych pod jednym rządem federalnym, ale z osobnymi parlamentami w poszczególnych landach. Taki model pozwala Bawarczykom być przede wszystkim Bawarczykami, a przy okazji tylko Niemcami, ale z drugiej strony większość Bawarczyków nadal chce pozostać w Niemczech (partia dążąca do niepodległości w Bawarii ma zaledwie 2,5% poparcia). Wynika to z tego, że Niemcy wiedzą, że warto dla osiągnięcia konkretnych celów oddać część swojej suwerenności, bo jest to zwyczajnie opłacalne. Nasze doświadczenia są nieco inne, w szkołach kładzie się nam do głów, że suwerenność to najważniejsza rzecz, za którą trzeba umierać i nie oddawać choćby guzika. Ale to, co miało sens kilkadziesiąt lat temu, dziś traci na znaczeniu. Dzisiaj o pokoju na świecie decyduje się nie militarnie, co ekonomicznie, dlatego warto wchodzić w sojusze, prowadzić spójną politykę zagraniczną, razem decydować w obliczu problemów, a nie być zbieraniną, gdzie każdy chce ciągnąć linę we własną stronę.

Jest to niezwykle ważne w obliczu rosnącej siły Chin, które w zjednoczonej i spójnej Unii Europejskiej chcą mieć podstawowego partnera. Warto chyba wykorzystać dziejową szansę, a nie stawać okoniem w imię dziewiętnastowiecznych ideałów i historycznych resentymentów.

więc raczej to jest znane, ludzie dobrze zakorzenieni w lokalnej ojczyźnie, czujący się w związku z tym bardziej podmiotowo niż przedmiotowo mają chyba lepiej w życiu i inni razem z nimi, dlatego od 100 lat chyba jest trend, żeby rozbijać takie dobrze funkcjonujące społeczności a ludzi gonić od Sasa do Lasa, nie ma się co dziwić, że ostoją normalności są zazwyczaj te tereny, które owe "przemiany" i mielenie ludźmi ominęło, obecnie robi się to już bez wojen i spektakularnych posunięć propagandowo-politycznych a po prostu tak mieszając ludziom w głowach, że ostatecznie sami robią tego co nie chcą