Kościół posiada wiele dobra, które można byłoby sprzedać na jałmużne i zamieszkać / urzędować skromnie. Albo przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży tych dóbr na misje czy budowe świątyń tam, gdzie lokalni wierni nie mają możliwości finansowych, żeby to zrobić. Takie dobrowolne ubóstwo albo życie w skromnych warunkach chyba podoba się Panu Bogu. Kiedyś słyuszałem na homilii wygłaszanej przez jednego z Biskupów, że nie jest czymś złym samo bogacenie się. Jednak Pan Jezus nauczał, że bogatym trudniej jest wejść do Królestwa Bożego. Kościół uczy nas, że mamy dążyć do świętości. Wydaje się, że o tą świętość łatwiej tym, którzy nie otaczają się skarbami tutaj na ziemi. Mój głos nie jest przeciwko Kościołowi. Ten święty Kościół chce bronić i wierzę, że Pan Bóg doda mi odwagi i nie odmówi rozumu, kiedy nadejdzie czas próby. Jedno mogę powiedzieć. Jestem bardziej spokojnym człowiekiem teraz, kiedy mam dużo mniej prostych rzeczy wokół siebie, w moim mieszkanku, niż miałem kiedyś. Czuje się bardziej wolnym.

Jakubie w sprawie wyprzedawania majątku i rozdawania ubogim, do przemyślenia cytat biblijny," A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział za stołem, przyszła kobieta z alabastrowym flakonikiem prawdziwego olejku nardowego, bardzo drogiego. Rozbiła flakonik i wylała Mu olejek na głowę. A niektórzy oburzyli się, mówiąc między sobą: «Po co to marnowanie olejku? Wszak można było olejek ten sprzedać drożej niż za trzysta denarów i rozdać ubogim». I przeciw niej szemrali. Lecz Jezus rzekł: «Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła względem Mnie. " Druga sprawa, co to znaczy "urzędować skromnie"?, kuria w domu biskupa?, oczywiście w jego własnym mieszkaniu komunalnym, najlepiej jednopokojowym, bo jest kawalerem?. To jest nonsens, trudno określić co jest luksusem, a co ubóstwem, bo każdy ma inne granice tych dwóch stanów. Skupianie się na tym to podszept złego, bo to sprawa piątorzędna, czy biskup siedzi na krześle za 10 tysięcy złotych, czy na taborecie z promocji. Nie o to w Kościele chodzi. Pan Jezus nauczał że bogatym trudniej wejść do królestwa niebieskiego, ale dlaczego?, bo częściej skupiają się na tym co posiadają, a nie nad sprawą najważniejszą, nad zbawieniem. "Trudniej" wejść, to nie to samo co niemożność wejścia, wszystko zależy od człowieka, można się bogacić, być bogatym, a to co się posiada dobrze rozporządzić. Dobrze rozporządzić, to również oddać Bogu, a jak Bogu oddać?, na Jego chwałę i cześć i jak modlimy się w Kościele składając Bogu ofiarę.