Ciekawy artykuł acz głosu o aborcji nie zabiorę gdyż to damska sprawa. A co do dzieci narodzonych to znam przypadek z sąsiedztwa. Wesele/ślub musiał być - jak to na Śląsku było ponad 40 lat wstecz. Urodził się chłopiec, późniejszy kolega mego syna o 3 miesiące starszy. Po sąsiedzku żona została jego matką chrzestną co później powodowało częstą , ostrą wymianę zdań z babcią chrześniaka. A bo babcia do swego wnuka nie umiała się odzywać jak przystałoby szacownej babci używając Śląskich słów :"podciep, znajda i inne, znacznie gorsze określenia. Po 4 latach w tej rodzinie urodził się drugi chłopak, ten wyczekiwany przez babcię.Bo z małżeńskiego łóżka - jak sama mówiła. Ciekawe że córce wyrzutów nie czyniła. Po latach starszy wnuk "starawej" pani został sam w domu bo młodszy, wyśniony poszedł w "zakony". Być może za sprawą kontaktów z bliskim mi księdzem? I oto ten znienawidzony wnuk starszej pani stał się jej opiekunem pomimo że tak wiele wycierpiał od babci. Teraz babcia nagle zauważyła we wnuku całe swe przyszłe dobro tym bardziej że córka jako wdowa szybko poznała nowego "męża" wyprowadzając się z domu. Gdy żona a matka chrzestna starszego wnuka zapytała sąsiadkę a babcię chrześniaka o słowa pogardy wobec wnuka spotkała się z oburzeniem. Czyli dobrzy katolicy - a za taką się "babcia" uważała - są zadowoleni tylko wtedy gdy im to odpowiada? A jak się czuł przez tyle lat jej wnuk, wnuk mający rodziców którzy razem przeżyli ponad 30 lat? A co dla babci zrobił ten wyczekany z łóżka małżeńskiego wnuk? Dzisiaj odwiedza brata do babci na grób jednak nie zachodzi. I w tym wszystkim nie żal babci żal chrześniaka żony, 40 letniego faceta który tyle upokorzeń od babci zaznał w życiu. A teraz odpowiedzcie sobie dlaczego nie zabieram głosu o aborcji.