Dlatego szkoły, studia, różne kursy oprócz wiedzy muszą przekazywać także umiejętności praktyczne. I każdy z nas potrafi wskazać na różne życiowe wpadki ludzi wykształconych, ale nieradzących sobie we własnej specjalności. Dziedziną szczególną jest etyka – od ponad trzystu tygodni zajmujemy się nią w tej rubryce w sposób nie naukowy, ale jednak teoretyczny. Nie dajemy praktycznych reguł, rad, wskazówek, bo trudno by było ogarnąć życie ludzi i ich etyczne (moralne) problemy wyczerpującymi regułami i zasadami. Przecież życie pisze tak różne i tak zawiłe nieraz scenariusze. I w to życie każdy z nas w swoim tu i teraz musi wejść osobiście. Czy chce, czy nie. Jeśli chce i ma minimum etycznej wiedzy i praktyki w podejmowaniu decyzji moralnych, ma szansę nie zgubić kierunku dobra. Jeśli mu tej wiedzy i obycia moralnie aktywnego brakuje, to raczej prędzej niż później zrobi coś złego, czasem tylko głupiego, a czasem nawet zbrodniczego. Tej drogi przez życie, drogi prowadzącej ku dobru, uczyć się trzeba od dziecka po siwą starość. Po ludzku, z Bożą pomocą.