Dalej się nawracam

To „Te Deum” ja będę śpiewał także dla was, bracia i ojcowie franciszkanie, bo to m.in. wasza zasługa, że się „zbudowałem” do tego, kim jestem teraz tutaj. Tak jak każdy uczeń murarski ma swojego majstra, który mu mówi „Ej, synek, kaj ciepiesz ta malta!” (czyli: „Hej, chłopcze, gdzie rzucasz tę zaprawę!”), także w naszym życiu ważne są osoby, które pokażą nam, jak się budować, jak ułożyć te cegły, ucząc się życia Chrystusem – w takim pogodnym tonie ks. Jan Pander dziękował annogórskim franciszkanom podczas homilii.

oceń artykuł