OPOLSKI

Historia diecezji opolskiej

Kościół katedralny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu
Anna Kwaśnicka

Dzieje samodzielnej diecezji opolskiej datują się dopiero od 1972 r., od definitywnego uregulowania sytuacji państwowo-prawnej i kościelnej na całym terytorium tzw. Ziem Zachodnich i Północnych, dokonanego przez papieża Pawła VI. Wcześniej Kościół na naszej ziemi należał w wielkiej swojej części ( z wyjątkiem okolic Głubczyc, Kietrza i Branic) do utworzonej w roku 1000 diecezji, a od 1930 – archidiecezji wrocławskiej.

IX w. – oddziaływanie misji św. Cyryla i Metodego na tereny dzisiejszego Śląska Opolskiego
Ok. 984 – wedle tradycji św. Wojciech głosi w Opolu naukę Chrystusa
1000 – utworzenie diecezji wrocławskiej
ok. 1230 – Opole staje się siedzibą archidiakona (jednego z trzech terenowych archidiakonatów w diecezji wrocławskiej)
ok.1400 – ponad 300 świątyń na terenie dzisiejszego Śląska Opolskiego
lata 40. XVI w. – luterańska reformacja zdobywa wpływy na naszym terenie, jednak mniejsze niż na Dolnym Śląsku
połowa XVII w. – pod wpływem dynastii Habsburgów kontrreformacja zaczyna wypierać protestantyzm, odnowa Kościoła katolickiego wg wskazań Soboru Trydenckiego
1740-1763 – w wyniku trzech „wojen śląskich” między Prusami i Austrią niemal cały Śląsk, także Opolski (poza Opawskim i Karniowskim) znajduje się w granicach nowego państwa o charakterze protestanckim. Prusy zaczynają zwalczać katolicyzm i narodowy żywioł polski.
1919 -1921 – w wyniku powstań śląskich i plebiscytu część Śląska znalazła się w granicach Polski, utworzono na niej w 1922 r. najpierw Administrację Apostolską Górnego Śląska, a w 1925 r. diecezję katowicką.
15.08.1945 – Decyzja prymasa kard Augusta Hlonda o ustanowieniu odrębnej Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego ze stolicą w Opolu i wyznaczenie pierwszego administratora w osobie ks. Bolesława Kominka, pochodzącego z diecezji katowickiej.
1946 – powstanie Wydawnictwa św. Krzyża w Opolu
1949 – otwarcie Wyższego Seminarium Duchownego
26.01.1951 – komunistyczne władze państwowe siłą usuwają administratorów kościelnych na tzw. ziemiach odzyskanych, w tym ks. B. Kominka. Pod naciskiem władz rządy kościelne w Opolu obejmuje ks. Emil Kobierzycki
1951-56 – Dalej sięgające represje władz: deportacja 20 kapłanów-autochtonów z ich parafii do diecezji w Polsce centralnej, likwidacja ponad 150 domów zakonnych żeńskich i wysiedlenie blisko 700 sióstr do obozów pracy w Wielkopolsce i na Pomorzu albo do domów prowincjalnych, zamknięcie Wydawnictwa i drukarni św. Krzyża
16.12.1956 – bp Franciszek Jop obejmuje rządy kościelne, Administratorem Apostolskim w Opolu zostaje mianowany 25 maja 1967 (zm. 1976)
16.11.1958 – ks. Wacław Wycisk mianowany biskupem, wspomaga w pracy bp Jopa, w 1967 zostaje jego sufraganem (zm. 1984)
20.05.1959 – ks. Henryk Grzondziel mianowany biskupem do pomocy bp Jopowi, sufraganem mianowany w 1967 (zm. 1968)
1965-66 – Nawiedzenie Obrazu Jasnogórskiego w diecezji opolskiej
1966 – obchody Millenium chrztu Polski, uroczystości m.in. w Kamieniu Śl. z udziałem Episkopatu Polski
01.04.1970 – ks. Antoni Adamiuk mianowany biskupem i sufraganem opolskim
07.12.1970 – traktat polsko-niemiecki stwarza prawną podstawę do kanonicznej stabilizacji sytuacji Kościoła na tzw. ziemiach odzyskanych w tym Kościoła opolskiego
28.06.1972 – bullą Pawła VI „Episcoporum Poloniae coetus” powołana zostaje diecezja opolska włączona do zreorganizowanej metropolii wrocławskiej