W kategorii A „Literatura organowa” pierwsze miejsce zajęła Andrea Duda, drugie Karolina Olejnik, zaś trzecie ex aequo: Maciej Cykowski i Jakub Karmelita (wszyscy są słuchaczami opolskiego DIMK). W kategorii B "Akompaniament liturgiczny z elementami improwizacji" najlepszy okazał się Paweł Blaszczyk (DSO Gliwice) a drugie miejsce zajęła Andrea Duda (DIMK).

- Ja startowałem w kategorii improwizacji, więc miałem okazję tylko słuchać utworów Wilhelma Rudnicka, ale myślę, że to jest wartościowa twórczość, ściśle liturgiczna, pisana na bazie chorału. Myślę, że warto z tego czerpać, prezentować szerzej - przyznaje Paweł Blaszczyk, uczeń Diecezjalnej Szkoły Organistowskiej w Gliwicach.

- Na pewno wykorzystam te utwory np. po Mszy św. Warto, by stały się znów bardziej znane, tym bardziej, że nie są one trudne - potwierdza Marcin Cykowski (DIMK).

  Prof. Markus Rupprecht pokazał możliwości pięknego i wyremontowanego w ubiegłym roku instrumentu. Jak dowiedzieli się słuchacze, choć sam prospekt organowy jest barokowy, jego brzmienie jest już romantyczne. Karina Grytz-Jurkowska /Foto Gość

Gościem specjalnym tej edycji był prof. Markus Rupprecht, prorektor Hochschule für katholische Kirchenmusik & Musikpädagogik w Regensburgu. Już dzień wcześniej ów ceniony improwizator poprowadził dla słuchaczy w DIMK w Opolu Mistrzowski Kurs Improwizacji oraz Interpretacji Literatury Organowej. W czasie konkursu wraz z ks. Bogdanem Kicingerem, współtwórcą i wieloletnim wykładowcą studium Muzyki Kościelnej w Opolu i Gliwicach, oraz ks. dr. hab. Franciszkiem Koenigiem, prof. UO, kierownikiem katedry Muzykologii UO, zasiadał w gronie jurorów.

Zaś po Mszy św., odprawianej w tej parafii szczególnie w intencji matek i ojców, i ogłoszeniu wyników prof. Rupprecht dał koncert na pięknym, niedawno wyremontowanym 19-głosowym instrumencie firmy Spiegel w kościele w Tarnowie Opolskim. Tym chętniej, że rok temu nagrał na nim płytę będącą kolejnym, 27. woluminem serii Organy Śląska Opolskiego pt. „Improvisationes”.

*

Wilhelm Rudnick (1850–1927) – śląski kompozytor, organista oraz pedagog muzyczny. Urodził się 30 grudnia 1850 w Dąbrówce (Damerkow, dziś w powiecie bytowskim), zm. 7 sierpnia 1927 w Legnicy. Ukończył seminarium nauczycielskie w Bytowie, potem kształcił się w Berlinie w Instytucie Muzyki Kościelnej oraz na Nowej Akademii Sztuki Muzycznej u Theodora Kullaka. Od 1879 roku był pierwszym organistą kościoła św. Bartłomieja w Berlinie, ale jeszcze w tym samym roku został organistą w Landsbergu (dziś Gorzów Wielkopolski) w kościele Mariackim. Równocześnie prowadził zajęcia muzyczne w gimnazjum, szkołę muzyczną i dyrygował chórem męskim przy towarzystwie śpiewaczym. W 1891 przeniósł się do Legnicy, gdzie został organistą w kościele św. Piotra i Pawła (obecnie katedra). Cztery lata później mianowano go w Legnicy królewskim dyrektorem muzycznym. W 1919 przeszedł na emeryturę.