Jednak sprowadzenie ich do samej funkcji środka komunikacji byłoby zbytnim uproszczeniem i odebraniem słowom roli służenia dobru oraz tworzenia piękna.

Z tej ich roli zrodziła się przed wiekami literatura zwana piękną. Jej szczególnym obliczem jest poezja. Czym jest? Takim użyciem słów, zdań, struktury tekstu, by wypowiedzieć więcej niż znaczą same słowa. Ważna jest w tym dyscyplina użycia słów, ale też ich powiązania wedle przyjętych reguł. Nie tylko wyrazów, a całych wypowiedzi składających się na literackie dzieło. Misternie zbudowany utwór staje się nośnikiem nie tylko piękna, lecz także idei. Dobrej czy złej? W historii literatury przewagę mają treści i utwory dobre. Wszelako złych nie brakuje – złych i do zła prowadzących. Złych, bo albo propagujących nieobyczajność, albo wręcz kreślących złe, pełne kłamstwa i nienawiści scenariusze. Właśnie te pisma, książki, wiersze przemijają dość szybko. Zaś piękne i dobre – trwają w pamięci pokoleń całe wieki. W budowaniu dobrego świata dobra literatura i każde dobre słowo są nie do przecenienia. Biblioteki zaś powinny być świątyniami dobra.•