Wręczenie medali. Karina Grytz-Jurkowska /Foto Gość

Sylwetki tegorocznych laureatów medalu "Unitas in Veritate"

Joanna Maksym Benczew

Dr nauk humanistycznych, bohemistka, nauczyciel akademicki, tłumacz. Urodziła się 26 listopada 1968 w Raciborzu, ukończyła I Liceum Ogólnokształcące w Raciborzu. Jest absolwentką filologii polskiej w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Następnie studiowała bohemistykę na Uniwersytecie w Ołomuńcu. Doktorat obroniła w Katedrze Slawistyki Uniwersytetu Opolskiego. Jeszcze jako licealistka współpracowała z ks. S. Pieczką. Aktywnie działała w Ruchu Maitri oraz Gronie Młodzieży Niezależnej. Jest zamężna z Benem Benczewem. Pracowała w kilku raciborskich szkołach; jako adiunkt w Katedrze Slawistyki Uniwersytetu Opolskiego, w Akademii Nauk Stosowanych Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu oraz jako lektorka języka czeskiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu. Od 2005 roku jest zawodowo związana Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Raciborzu (dziś Akademia Nauk Stosowanych), gdzie tworzyła raciborską bohemistykę. Jest autorką artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz przekładów literackich. Od listopada 2015 roku jest Dyrektorem Raciborskiego Centrum Kultury, który ożywiła, nadając działalności nowej dynamiki i podnosząc na wysoki poziom. Interesuje się literaturą i sztuką, czy kulturą czeską. Dzięki kontaktom z różnymi środowiskami czeskimi gościli w Raciborzu najznakomitsi twórcy kultury naszych południowych sąsiadów. Jest jedyną cudzoziemką w gronie kilkudziesięciu jurorów czeskich nagród kultury Jantar, gdzie zasiada w komisji literatury.

Przyznając medal imienia Księdza Prałata Stefana Pieczki "Unitas in Veritate". Kapituła doceniła w Pani Joannie wybitną wrażliwą osobowość, doceniła działalność na rzecz rozwoju kultury na naszej ziemi oraz wartości: dobro, życzliwość i prawda, jakimi kieruje się nasza laureatka w życiu codziennym.

Paweł Strózik

Rektor Akademii Nauk Stosowanych w Raciborzu, nauczyciel dyplomowany, egzaminator i ekspert Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie. Urodził się 1 czerwca 1970 roku Wieluniu. Absolwent filologii germańskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Stypendysta programu TEMPUS w University of Sheffield (Wielka Brytania) oraz Justus-Liebig-Universität w Gießen w Niemczech. Żonaty z Grażyną z domu Zaręba, z którą ma dwóch synów. W latach 2005-2015 wicedyrektor Instytutu Neofilologii w PWSZ w Raciborzu, w latach 2015-2019 prorektor do spraw dydaktyki i studentów. Pracę doktorską pod tytułem "Drogi i bezdroża niemieckiej literatury emigracyjnej na podstawie życia i twórczości Klausa i Eryki Mann" obronił w 2007 roku w Uniwersytecie Wrocławskim. Autor ponad 50 tekstów naukowych z dziedziny nauk humanistycznych i społecznych publikowanych w czasopismach naukowych o ogólnopolskim zasięgu wydawanych przez Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Warszawski, Wyższą Szkołę Stosunków Międzynarodowych w Łodzi, Górnośląskie Centrum Kultury i Spotkań im. Eichendorffa w Łubowicach czy Akademię Nauk Stosowanych w Raciborzu. Autor dwóch monografii naukowych. Członek i uczestnik Towarzystwa Henryka Manna w Lubece oraz Rady Naukowej przy Górnośląskim Centrum Kultury i Spotkań im Josepha von Eichendorffa w Łubowicach. Członek Rady Redakcyjnej czasopisma "Studia Filologiczne", Przewodniczący Rady Naukowej czasopisma "Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development".

Ukończył międzynarodowo akredytowane szkolenia w zakresie zarządzania projektami i zdobył certyfikaty "PRINCE2® Foundation" i "PRINCE2® Practitioner", a także certyfikat ukończenia warsztatów w zakresie LEAN Management. W 2020 r. ukończył studia w ramach programu: "Master of Business Administration – Zarządzanie w biznesie międzynarodowym", realizowanego w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu/ Franklin University (USA). Tłumacz przysięgły języka niemieckiego. W Instytucie Neofilologii prowadzi przedmioty związane z translatoryką i teorią tłumaczenia, a także międzykulturowością i sztuką prowadzenia negocjacji. Od 2020 r. rektor PWSZ, od 2022 r. Akademii Nauk Stosowanych w Raciborzu.

Aktywnie prowadzi działalność popularyzującą naukę: organizuje wykłady otwarte, konferencje naukowe i dydaktyczne, stale zdobywając doświadczenia i wiedzę.

Przyznając medal imienia Księdza Prałata Stefana Pieczki "Unitas in Veritate" Kapituła dostrzegła w Panu Rektorze Jego niesamowity wkład w rozwój nauki na ziemi raciborskiej, pracowitość, prawą i uczciwą postawę oraz budowanie relacji na zaufaniu i szacunku wobec drugiego człowieka.

Siostra Eżbieta Cińcio SMI

Siostra zakonna, doktor nauk humanistycznych, wykładowca. Urodziła się 30 września 1963 roku w Raciborzu, tam ukończyła II Liceum Ogólnokształcące. Następnie studiowała na Uniwersytecie Opolskim. Do klasztoru wstąpiła 7 grudnia 1984 roku. Pierwsze śluby złożyła 3 maja 1987. W roku 1998 na Uniwersytecie Jana Pawła obroniła doktorat z nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy "Dzieje prowincji branickiej Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej". Siostra Elżbieta śluby wieczyste złożyła 26 sierpnia 1992. Była katechetką w Wieliczce i Białym Kościele k. Ojcowa. Autorka wielu artykułów. Wykładała historię na Uniwersytecie Jana Pawła II oraz historię kultury i etykę na Półtechnice Śląskiej. W latach 1999-2005 przebywała w Rzymie gdzie pełniła funkcję radnej generalnej swojego zgromadzenia. Od 2005 roku pracuje w Domu Pomocy Społecznej św. Nortburgi w Raciborzu. Bardzo pracowita, otwarta na pomysły i nowe wyzwania.

Przyznając medal imienia Księdza Prałata Stefana Pieczki "Unitas in Veritate" Kapituła doceniła siostrę za służbę ludziom potrzebującym oraz wkład w dziedzictwo kulturowe ziemi śląskiej.

Zuzanna i Mieczysław Heflingerowie

Oboje pochodzą z Raciborza. Tu się urodzili, tu w młodości przeszli swoją edukację i dobrą formację duchową w parafiach. Pani Zuzanna kształtowała się pod okiem Księdza Stefana Pieczki w młodzieżowych wspólnotach, między innymi we wspólnocie Maitri. Jako wolontariuszka pomagała osobom starszym, samotnym i niepełnosprawnym, opiekowała się też chorym ojcem.

W wolontariacie spotkała swojego przyszłego męża Mieczysława. Pobrali się w 1994 roku W kolejnych latach przychodziły na świat ich dzieci dzisiaj już dorosłe: Franek, Ania, Bernadeta i Eliasz. Jedno dziecko mają w Niebie. Najmłodszy syn jest osobą z niepełnosprawnością od urodzenia. Starając się zapewnić mu jak najlepszy rozwój i edukację współtworzyli i angażują się w pracę stowarzyszeń i organizacji na rzecz dzieci i osób już dorosłych z niepełnosprawnościami, ich integracji z ludźmi zdrowymi. Obydwoje pracowali zawodowo. Pani Zuzanna w pomocy społecznej, najpierw w PCK, później w Domu Pomocy Społecznej św. Notburgi. Pan Mieczysław w jednym z raciborskich banków, jednocześnie na przemian zajmując się dziećmi, a szczególnie niepełnosprawnym synem.

W swoim życiu najbardziej zaufali Panu Bogu, w rodzinie uzupełniają się i wymieniają obowiązkami. Są szczęśliwymi rodzicami i dziadkami pomimo trudności, które dla wielu rodzin byłyby nie do udźwignięcia. Mówią, że warto zrezygnować nawet ze swoich planów dla miłości bliźniego. Dziękujemy Państwu za piękny przykład.

Przyznając medal imienia Księdza Prałata Stefana Pieczki "Unitas in Veritate" Kapituła dostrzegła olbrzymie otwarte serca państwa Zuzanny i Mieczysława Heflingerów, wspierających i propagujących wielodzietność, otwarcie na życie, szacunek dla osób z niepełnosprawnościami.