Od 5 lipca w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu można oglądać wystawę "Dyplomy 2024". We wszystkich poziomach wystawowych oraz w Galerii Aneks GSW prezentowane są prace dyplomowe tegorocznych absolwentów studiów magisterskich (11) i licencjackich (27) na Wydziale Sztuki UO.

Jest to bogactwo form, stylów przekazu i tematów, których po prostu nie można ująć w jednym opisie. Dobitnie świadomość tego imposybilizmu wyraził w słowie wstępnym do katalogu wystawy – nazwanym nieco autoironicznie "Tekst do katalogu" – dr Kazimierz S. Ożóg, historyk sztuki, wykładowca Wydziału Sztuki UO. Znajduje się jednak w "Tekście.." zdanie, które może być – a jednak! – kluczem pasującym do niemal wszystkich prac.

"Rocznik kończący studia magisterskie jest tym najbardziej upośledzonym przez pandemiczne obostrzenia. Ta grupa, w większości związana z Collegium Artium przez pełnych pięć lat, doświadczyła w nim wszystkiego, czego powinniśmy unikać. Podobnie młodsze koleżanki i koledzy z licencjatu – skazani na siedzenie w domach w szkole kończącej się maturą. Zamknięci z ekranami i tekstami" – pisze Ożóg.

Pandemia, a raczej pandemiczne obostrzenia i ich wpływ na psychikę oraz wrażliwość młodego pokolenia. Bynajmniej nie w tym sensie, by tematem prac dyplomowych była sama pandemia i jej obrazy. W żadnym wypadku! Po dość dokładnym obejrzeniu wystawy nie zauważa się, żeby ten motyw pojawił się wprost chociażby raz. (A to też o czymś mówi...) O wiele ważniejsza wydaje się dla wielu twórców z tego młodego pokolenia kwestia człowieka: jego psychiki, świata duchowego, głębokich przeżyć. Bywają w tym artystycznym namyśle nad ludzką, własną egzystencją bardzo szczerzy. Ale bez obsceny, łatwych prowokacji, uproszczeń czy hałaśliwych manifestów. To wydaje się w tej wystawie bardzo cenne i w gruncie rzeczy pocieszające; że dla młodego pokolenia ludzi wrażliwych, ważnym tematem jest… człowiek. Często jest to – póki co? – artystyczna autoanaliza, co przecież zawsze i w każdej dziedzinie sztuki grozi kiczem, ale "Dyplomy 2024" nie przekraczają granic narcystycznego samouwielbienia czy też samoponiżenia (co zresztą na jedno wychodzi).

Na wystawie można podziwiać prace wykonane w pracowniach m.in. malarstwa, rzeźby, multimediów, fotografii, grafiki i projektowania graficznego. Wystawę można oglądać do 17 września. Poniżej filmik pokazujący fragmenty prac multimedialnych.