Otóż patriarcha Jakub, syn Izaaka, a wnuk Abrahama, otrzymał to imię po walce, jaką stoczył z Kimś Tajemniczym, domagając się od niego błogosławieństwa. Bez wątpienia tym Kimś jest Bóg, nie nazwany w tym miejscu Biblii żadnym imieniem – mimo że Jakub natarczywie o wyjawienie tego imienia prosi. Błogosławieństwo jednak otrzymał. Równocześnie usłyszał: „Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś”.