W środę rano 24 stycznia 1945 r. żołnierze Armii Czerwonej, którzy zajęli już prawobrzeżną część Opola, rozpoczęli podpalanie centrum miasta – od głównego dworca kolejowego przez ul. Krakowską. Ludność Opola ewakuowała się wcześniej na drugą stronę rzeki, która stała się linią frontu. To był mroźny styczeń, było ok. minus 20 stopni. W części zajętej przez radzieckich żołnierzy zostali najciężej chorzy, których nie można było ewakuować, zakonnice i pielęgniarki opiekujące się nimi oraz duchowni, którzy zostali ze względu na chorych i personel szpitalny.