Palestyna

Określenie „Palestyna” nie występuje na kartach Biblii, wymaga jednak wyjaśnienia. Nazwa ta odnosi się do krainy pomiędzy morzem Śródziemnym, a pustyniami Syryjską i Arabską. Granice nie były nigdy dokładnie ustalone. Nazwa pochodzi od zamieszkujących wybrzeże morskie Filistynów, ludu nie semickiego. Od czasów ucieczki Hebrajczyków z Egiptu (XV w. przed Chr.) część Palestyny zwana Kanaan stopniowo była zajmowana przez tych koczowniczych semitów. Walki trwały kilkaset lat – czego świadectwem są relacje historycznych ksiąg Starego Testamentu. Hebrajczycy podporządkowali sobie te ziemie po ok. czterech stuleciach. Trzeba przyznać, że przejęli wiele z kultury i osiągnięć dawnych mieszkańców kraju. Sama nazwa Palestyny pojawia się późno, bo dopiero w roku 133 po Chr., kiedy to cesarz Hadrian zmienił nazwę kraju z „Judea” na „Syria Palaestina” czyli Syria Palestyńczyków. Położenie krainy na skrzyżowaniu pradawnych szlaków komunikacyjnych było atutem rozwoju tych ziem, ale też powodem ciągłych najazdów, wojen, przesiedleń – tak zresztą jest po dzień dzisiejszy. Współcześnie istnieją tu trzy organizmy państwowe: Izrael, Autonomia Palestyńska, Jordania.

Otwórz: Sdz 1nn; 1 Sm 4nn; Dz 7, 44n.