Na Zachodzie, np. we Francji są urocze wioski, gdzie podziwiamy domy z naturalnych materiałów i specyficzne elementy architektury. Chcąc pokazać stare ściany, odkuwa się tynki, by odsłonić kamień czy cegły. Obowiązuje tam zasada, że dom jest twój, ale jego wizerunek zewnętrzny to dobro publiczne. Bywa, że budynek stary z zewnątrz, wewnątrz jest nowoczesny, ze wszystkimi udogodnieniami. Na Opolszczyźnie są wsie liczące 750 lat i założenia pruskie, które mają po dwa wieki, o charakterystycznej, zwartej zabudowie. Mamy piękne i bogate zasoby miejscowe, tzw. endemiczne, które można pokazać. Należałoby je tylko utrzymać i się nimi chwalić. Większość jednak niszczeje albo znika pod warstwą ocieplenia.