Różne są w nich motywy tej radości. W śpiewanym dziś psalmie wybrzmiewa radość „domu Izraela”, któremu Pan wierność i dobroć poprzysiągł. Izraelici dobrze o Bożej przysiędze wiedzą i zawsze czerpali z niej nadzieję. Jako naród mają historyczne doświadczenie Bożej opieki. Fundamentalnym wydarzeniem było wyjście z niewoli egipskiej. Ale przeczuwają – i to w słowach dzisiejszego psalmu brzmi całkiem wyraźnie, że klęska Egipcjan nie jest ostatecznym losem pogan. To ostatnie słowo wypowiadane bywa z odcieniem pogardy, może lekceważenia. Ale słowo „poganie” to przede wszystkim określenie ludzi z innych narodów.