Abraham, o którym mowa w pierwszym czytaniu, żył jakichś 800 lat wcześniej, nim powstał śpiewany dziś psalm. Co łączy tę pieśń z postacią Patriarchy?
Motyw nadziei, ufności, pewności lokowanej w Panu, w tym, Który Jest. Bo słowem „Pan” zastępujemy niewypowiedziane hebrajskie imię Boga Jahwe, czyli „Ten-Który-Jest” – jest blisko, jest dla swojego ludu, jest dla mnie... Jego oczy patrzą na bogobojnych, na czekających Jego siły i mocy. Ziemia jest pełna Jego łaski – czyli Jego potężnej i wszechmocnej dobroci. Kto uwierzył – doświadcza tego w wielkich i małych okolicznościach życia. Jak Abraham, który poszedł w ciemno, gdy dotarł do niego głos Boga (zostawiamy dziś na boku pytanie o naturę tego głosu).
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.