Wielkopostny program

Wszelako kontekst liturgiczny jest dziś całkiem inny. Zaczynamy czas wielkopostnej odnowy. Psalm jakby na tę okoliczność został kiedyś wyśpiewany. Pierwsza strofa jest wołaniem o poznanie dróg Pańskich. A nadzieja nie jest pytaniem, kiedy będzie lepiej, lecz oczekiwaniem, że człowiek zrozumie Boże ścieżki i pozwoli się nimi prowadzić. To pierwszy i podstawowy element wielkopostnego programu chrześcijan, sformułowany wiele wieków przed narodzeniem Chrystusa. Bo tradycja Ewangelii wyrasta z głębi doświadczeń ludzkiej natury ponad czasem i ponad różnicami lokalnych zwyczajów, obrzędów, kultury. Druga strofa psalmu również z uniwersalnego odczucia się zrodziła. Z przeświadczenia o grzeszności człowieka i odniesienia świadomości popełnionego zła do Boga. Dlatego potrzebne jest wołanie o miłosierdzie Pana, które zakorzenione jest w Jego odwiecznej i niezgłębionej dobroci. Trzecia strofa wyraża przekonanie o tym, że Bóg swoją duchową energią może otworzyć wnętrze człowieka na prawdziwe dobro. Mało tego – tą samą energią (w naszej tradycji zwiemy ją łaską) może uzdolnić człowieka do czynienia dobra.