Katolicki Ośrodek Adopcyjny i Opiekuńczy w Opolu świętuje 20-lecie.
628 adopcji i 132 pary rodziców zastępczych - to bilans działalności Katolickiego Ośrodka Adopcyjnego i Opiekuńczego, który 4 grudnia świętował 20-lecie.
W Auli Błękitnej Uniwersytetu Opolskiego spotkali się pracownicy i przyjaciele placówki. Był czas na podziękowania, życzenia, wspomnienia, a także na zaprezentowanie idei adopcji i rodzicielstwa zastępczego.
„Każde adoptowane dziecko to zetknięcie się z trudnymi i bolesnymi historiami małego człowieka, tak delikatnej natury, jakimi są wszystkie formy sieroctwa, ale też radość z ofiarowanych perspektyw życiowych tym najmniejszym oraz ich przybranym rodzicom i płynącego z nich szczęścia” - napisał biskup opolski Andrzej Czaja w liście odczytanym podczas uroczystości.
Ks. Jerzy Dzierżanowski, dyrektor Diecezjalnej Fundacji Ochrony Życia, opowiadał o pierwszej matce z Domu Matki i Dziecka, która w 1995 roku zdecydowała się oddać dziecko do adopcji.
- Nie mieliśmy wtedy zielonego pojęcia, jak wygląda procedura adopcyjna. Pamiętam, że gdy jeździłem po parafiach, to przy okazji głoszenia kazań, rekolekcji, pytałem, czy znajdzie się rodzina, która przyjęłaby dziecko z naszego Domu Matki i Dziecka. Taka rodzina się znalazła. A przy ogromnym wsparciu sędziego Artura Mudreckiego została uruchomiona procedura adopcyjna i pierwsze nasze adoptowane dziecko znalazło się w rodzinie - wspominał ks. Dzierżanowski.
Ta sytuacja zainspirowała starania o powołanie ośrodka adopcyjnego, który od 1995 roku stał się alternatywą dla kobiet, które nie mogąc podjąć opieki nad swoim dzieckiem, pozostawiały je po urodzeniu na oddziale położniczym, w konsekwencji czego dziecko trafiało do domu dziecka.
Z kolei Barbara Słomian, dyrektor ośrodka, przybliżała ideę adopcji, a także opowiadała krok po kroku o procedurze adopcyjnej.
Mówiła o grupie rodzin zastępczych, które wspierały działanie o środka, przejmując opiekę nad dziećmi podczas regulowania ich sytuacji prawnej.
Opowiadała także o zjazdach rodzin adopcyjnych i zastępczych, które każdego roku odbywają się dwa razy w roku. Dzięki tym spotkaniom możliwe jest obserwowanie rozwoju dzieci w ich nowych rodzinach.
Każde adoptowane dziecko to indywidualna historia naznaczona z dwóch stron cierpieniem. Z jednej strony cierpieniem dziecka, które w biologicznej rodzinie nie miało odpowiednich warunków rozwoju, a z drugiej strony cierpieniem małżonków, którzy mimo starań nie mogli mieć własnego dziecka.
Dzięki pracy Katolickiego Ośrodka Adopcyjnego i Opiekuńczego możliwe jest pozyskiwanie informacji o dzieciach, które mogą być przysposobione, a także przygotowanie małżonków do pełnienia funkcji rodziców adopcyjnych.
Więcej o Katolickim Ośrodku Adopcyjnym i Opiekuńczym w „Gościu Opolskim” z 13 grudnia br.