Rok w bliskości brata Karola

W Opolu w 4. niedzielę Adwentu (20 grudnia) zainaugurowany zostanie Rok bł. Karola de Foucauld, ogłoszony w Polsce z okazji przypadającej w 2016 roku 100. rocznicy śmierci brata Karola. Uroczystość odbędzie się w kościele seminaryjnym w Opolu (ul. Drzymały 1). Rozpocznie się o 9.15 adoracją Najświętszego Sakramentu. O 10.00 bp Andrzej Czaja będzie przewodniczył Mszy św. W południe zaplanowano spotkanie przy stole, natomiast od 13.00 będzie czas na świadectwa osób żyjących duchowością Nazaretu.

Obchodom roku jubileuszowego towarzyszy peregrynacja relikwii bł. Karola de Foucauld, które 3 grudnia przez duchową rodzinę brata Karola zostały wypożyczone z Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie. Jest to cząstka całunu ze śladami krwi, w który od 1916 do 1929 roku owinięte było ciało brata Karola. Przez cały rok relikwiarz będzie przekazywany z diecezji do diecezji, by gościć we wspólnotach, parafiach, seminariach duchownych, klasztorach i w domach prywatnych, wszędzie tam, gdzie żyją osoby pociągnięte duchowością Nazaretu, zainspirowaną życiem brata Karola.

Od 4 grudnia relikwie peregrynują po diecezji opolskiej. W styczniu zostaną przewiezione do Częstochowy, później do Koszalina, w lutym do Szczecina, a w kwietniu do Warszawy i w kolejnych miesiącach do następnych miejsc w Polsce. Peregrynacja zakończy się w archidiecezji wrocławskiej, gdzie w Dużym Domu we Wrocławiu na początku grudnia 2016 roku odbędzie się sesja o bracie Karolu, wieńcząca rok jubileuszowy.

  Relikwie bł. Karola de Foucauld, to cząstka całunu, zawierającego ślady krwi błogosławionego Anna Kwaśnicka /Foto Gość Bł. Karol de Foucauld urodził się 15 września 1858 r. w rodzinie arystokratycznej w Strasburgu we Francji. Mając 28 lat, nawrócił się i całe swoje życie oddał Bogu. Znamienne są słowa, którymi opisywał swoje nawrócenie: „Zaraz, jak uwierzyłem, że istnieje Bóg, zrozumiałem, że już nie mogę czynić inaczej, jak tylko żyć dla Niego; moje powołanie zakonne zrodziło się w tej samej chwili, co powrót do wiary”. Wstąpił do trapistów, ale odkrywając powołanie, by Jezusa naśladować nie w Jego działalności publicznej, ale w Jego 30-letnim życiu ubogiego robotnika z Nazaretu, podjął życie wśród muzułmańskich koczowników na Saharze, stając się ich bratem i przyjacielem. Wybierają ostatnie miejsce, pragnąc ubóstwa, żył w bliskości Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie i w bliskości ludzi, którzy Jezusa nie znali. Zginął 1 grudnia 1916 r. w rozruchach plemiennych w Tamanrasset.

Brat Karol stylem swojego życia położył podwaliny pod nową formę życia zakonnego w Kościele – życia kontemplacyjnego, ale nie klauzurowego, a przeżywanego wśród prostych ludzi. Pierwsze wspólnoty, które tak bardzo chciał założyć, by były małymi ogniskami pokoju, miłości, modlitwy i gościnności, powstały dopiero po jego śmierci.

Dziś w Polsce obecne są zgromadzenia Małych Braci Jezusa i Małych Sióstr Jezusa, a także wspólnoty kapłańskie, kleryckie i świeckie, które czerpią z duchowości Nazaretu.