Lament, ufność, radość
W nagłówku psalmu wzmianka: „Dawidowy. Gdy przebywał na pustyni judzkiej”. Ukrywał się tam przed wrogami.
Dlatego psalm jest rodzajem lamentacji, czyli modlitwy będącej skargą i prośbą równocześnie. Ukrywający się na odludziu Dawid myślą jest jednak w świątyni. Wtedy był to wciąż tylko namiot. Ale był w nim ten jedyny w swoim rodzaju, namacalny, nietykalny znak Świętej Obecności – Arka Przymierza. Choć fizycznie daleko, to jednak duchem, sercem, także wyobraźnią psalmista jest blisko tej Obecności. Zatem – mimo odległości zaszczuty przez wrogów człowiek wpatruje się oczyma wyobraźni i zmysłem wiary w ową Świętą Obecność. Skrzydła z trzeciej strofy to nie przenośnia – to wyraźna aluzja do wyglądu Arki Przymierza. Na jej górnej powierzchni znajdowały się bowiem złote wyobrażenia aniołów, rozłożonymi skrzydłami osłaniające Arkę. Oni w imieniu Boga, jako Jego wysłannicy, strzegą człowieka. Dlatego psalmista radośnie woła do swojego Boga. Lamentacja to? Owszem, ale pełna wiary, ufności i wdzięczności.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
