Dary hierarchiczne i charyzmaty przejdź do galerii

– Żeby wydarzenia zbawcze cały czas trwały w Kościele, Pan Bóg wybiera sobie ludzi, których obdarowuje darami hierarchicznymi. To nie jest tak, że święcenia to jakiś obrzęd i oficjalne przekazanie władzy w Kościele. Perspektywa listu „Iuvenescit Ecclesia” pokazuje, że po to, by ludzie mogli spotykać żywego Jezusa Chrystusa przez sakramenty, by to, co Jezus zrobił, działo się cały czas w życiu ludzi, poszczególnych chrześcijan, Bóg wybiera konkretnych mężczyzn do tego, aby mogli sprawować te misteria. Ale dane są nam w Kościele też charyzmaty, które wzbudzają nowe życie i uzdalniają do odpowiedzi wiary – mówił ks. Buczma.

Podkreślał też: – Kiedy sakramenty otwierają przed człowiekiem bramy nowego życia, to charyzmaty są rzeczywistością, która pomaga w tym, aby to nowe życie się rozwijało. Można powiedzieć, że sakramenty rzucają w serca pewne ziarna, ale to na, ile ziarno wykiełkuje, wyrośnie i wyda owoce, zależy też od tego, na ile przyjmujemy rzeczywistość charyzmatyczną.

– Na czym opierają się dary hierarchiczne i dary charyzmatyczne w Kościele? Dokument „Iuvenescit Ecclesia”, mówi, że opierają się na sakramentach: chrztu, Eucharystii i bierzmowania. Zobaczcie, jak w naszej praktyce parafialnej, nasza troska i nasze serca dochodzą do takiego momentu, że nam zależy, aby nasze rodzinie, dzieci, rodzeństwo i inni ludzie dobrze przeżywali te sakramenty i przygotowanie do nich – zaznaczał ks. Buczma, podkreślając, że to jakby podpowiedź, że mamy jeszcze coś do zrobienia, by ludzie głębiej spotkali Jezusa w chrzcie, w Eucharystii, w bierzmowaniu.

– Wielkim przesłaniem tego listu jest to, że nie można nam przeciwstawiać obdarowania hierarchicznego obdarowaniu charyzmatycznemu – mówił prelegent.

Ks. Buczma wymienił też i krótko scharakteryzował kryteria rozeznawania charyzmatu: prymat powołania do świętości, zaangażowanie w misyjne głoszenie Ewangelii, wyznawanie wiary apostolskiej i katolickiej, świadectwo rzeczywistej komunii z całym Kościołem, uznanie i szacunek innych charyzmatów w Kościele, akceptacja czasu próby w rozeznaniu charyzmatów, obecność owoców Ducha Świętego, słuchanie słowa, modlitwa, życie sakramentalne, a także wymiar społeczny.