Milicjant, który prowadził mnie na sąd, powiedział, że jakby Stalin żył, to byłaby za to kara śmierci. I wtedy mnie cały strach opuścił. Jak zobaczyłam na sali sądowej ludzi z Kujakowic, to się do nich uśmiechałam, kiwałam im. Strażnik mnie szturchał, że mam być cicho. Ale ja byłam cała radosna.