Formowanie człowieka

Kształcenie, wychowanie, formowanie - to przede wszystkim przekaz wiedzy i umiejętności korzystania z niej. Wychowanie - to wdrażanie w potrzebne i oczekiwane przez otoczenie zachowania i nawyki. Wreszcie formowanie – to danie człowiekowi systemu wartości, wedle których będzie mógł żyć i postępować jak wolny człowiek. Te trzy płaszczyzny są niezależne od religii. Niemniej jednak wiara rodziców i otoczenia oraz tradycja religijna społeczeństwa mają silny wpływ przede wszystkim na wychowanie i formowanie człowieka. I młodego, i dorosłego. Argumentem potwierdzającym takie przekonanie jest doświadczenie pokoleń. Pomijając sam wpływ oddziaływania łaski Bożej – skądinąd istotny – etyka budowana na fundamencie wiary religijnej zyskuje o wiele pełniejszy wymiar niż etyka bezrelgijna. Dlatego w wielu krajach nauka religii jest albo przedmiotem szkolnym (jak chociażby w Niemczech czy w Polsce), albo ma swoje społecznie akceptowane miejsce przy wspólnotach religijnych (jak chociażby w USA). Kształcenie można pozostawić szkołom. O wychowaniu i formowaniu człowieka bez osadzenia tych procesów w rodzinie mowy być nie może. Niestety, tak dzieje się dość często. Cierpi na tym całe społeczeństwo.•