Etyka bez wiary?

Dodajmy: katolickiej. Z założenia i zgodnie z tytułem mają zawierać treści i oceny ponadreligijne. Ale przecież teologia – nie tylko katolicka czy chrześcijańska – od zawsze sięga po normy i rozstrzygnięcia uniwersalistyczne. Bóg dla ludzi wierzących (chrześcijan, żydów, muzułmanów) nie jest kimś spoza świata. Jest Stwórcą świata, ludzi, a zatem i relacji osobowych oraz społecznych. Umiejętność rozeznania tej Bożej warstwy stanowi drogę do pewniejszego formułowania zasad etycznych. To po pierwsze. A po drugie – istotne w odczuciu człowieka reguły dotyczące życia, rodziny, własności i prawdy otrzymały potwierdzenie w tym, co ludzie nazywają Bożym objawieniem. Jako Dekalog zostały sformułowane w tradycji hebrajskiej, dla nas są fundamentalną regułą. Podsumowując: trzeba umieć argumentować na płaszczyźnie ogólnoludzkiej, pamiętając jednak, że bez odniesienia się do wiary w Boga nie sposób wielu etycznych spraw poukładać w sensowną całość. Etyka wykluczająca wiarę jest bardzo ułomna.•