Kończąc refleksję na temat rozwagi, wskazałem na potrójną perspektywę: przyszłość, jutro i wieczność. Szczególną cechą człowieka przezornego jest umiejętność przewidywania, nawyk myślenia wyprzedzającego czas, zdolność oceny (także moralnej) tego, co dopiero będzie. Przezorny człowiek musi umieć i chcieć widzieć także to, co tylko możliwe – choćby to były sytuacje nawet mniej prawdopodobne.