Są to zapiski cudownie proste, głębokie i niezwykłe; jakby rozświetlone światłem przedwieczornym.
W dzień po śmierci ks. Helmuta Porady sięgnąłem po ostatni tomik jego zapisków. „A kiedy zbliży się moja ostatnia godzina, / racz przyjąć jak modlitwę / moją chorobę i moje cierpienia, / a moja śmierć ufna i pokorna / niech będzie tu na ziemi / moim ostatnim »tak« / powiedzianym Tobie”.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.