Chłopiec nową wątrobę otrzymał 6 lat temu. – Antoni miał wtedy zaledwie 11 miesięcy. Nie znalazł się zmarły dawca dla niego, a transplantacja konieczna była na już – wspomina Agata Magnes w rozmowie z „Gościem”. – Jestem przykładem, że przeszczepienie rodzinne od żywego dawcy jest możliwe. Co więcej, dwa lata po tym, jak zostałam dawcą, urodziłam zdrową córeczkę – podkreśla.

Walka o życie dziecka

– Chcemy z mężem dzielić się naszą historią i namawiać ludzi do bycia na „tak” dla transplantacji. Nasza rodzina jest przykładem, że po przeszczepieniu można normalnie żyć, cieszyć się sobą, robić różne fajne rzeczy. Poradziliśmy sobie z chorobą syna, a najważniejsze było to, że zawsze trzymaliśmy się razem i nie poddawaliśmy się w walce – mówi Agata Magnes. – Kiedy usłyszeliśmy z mężem diagnozę, że Antoni będzie potrzebował przeszczepu wątroby, wydawało nam się to kompletnie niemożliwe. Wcześniej nie słyszeliśmy, żeby kilkumiesięczne dzieci miały przeszczepy – wspomina pani Agata. – To był dla nas ogromny szok, zaczęliśmy szukać informacji, ale nie udało nam się znaleźć żadnej bezpośredniej relacji od rodziców, którzy przeżyli coś podobnego – mówi. Właśnie to doświadczenie po czasie okazało się przesłanką do opisania historii walki o życie Antosia.

Pani Agata z mężem Krzysztofem napisali bardzo osobistą książkę pt. „Trzysta piąty!”. Mają nadzieję, że ich przeżycia pomogą innym rodzicom, którzy czekają  na transplantację, którzy zmagają się z chorobą swoich pociech. Z czytelnikami dzielą się tym, że choroba dziecka wcale nie daje kopa do działania i nie czyni człowieka supermanem, ale przytłacza, upadla, rodzi strach i zwątpienie. – Wygraliśmy walkę o życie naszego syna, ale po drodze otrzymaliśmy wiele ciosów – przyznają szczerze. Małżonkowie pracę nad książką nazywają terapią i wewnętrzną potrzebą wyrzucenia z siebie przeżyć.

Jednak głównym powodem jej powstania była potrzeba zwrócenia uwagi na kwestie dotyczące transplantacji w Polsce. – Jest wiele dzieci czekających na przeszczep, wielu rodziców drżących o życie swoich pociech. Jeśli nasza książka przyczyni się do wzrostu liczby przeszczepów u dzieci choć o jeden, będzie to dla nas znak, że było warto – mówią. Nie tylko napisali książkę, ale zorganizowali też spotkanie promujące transplantologię, które odbyło się w niedzielę 9 października w sali widowiskowej Domu Kultury w Dobrodzieniu. Tam swoimi historiami podzielili się Mirosław Hanulewicz, który od 2017 r. żyje z przeszczepionym sercem, Jadwiga Hermanowicz-Gadomska – założycielka Fundacji Serce Anielki, której córeczka nie doczekała przeszczepu serca, oraz stowarzyszenie Liver z Krakowa, które wspiera dzieci wymagające przeszczepu i te, które już są po przeszczepie.