W kościele Matki Bożej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu w sobotę 26 listopada podczas pierwszych nieszporów z 1. niedzieli Adwentu biskup opolski poświęcił wieniec adwentowy i zapalił na nim pierwszą świecę. – To wyrazisty i czytelny znak, że rozpoczynamy nowy rok liturgiczny, że rozpoczynamy czas Adwentu. To czas, w którym co roku przygotowujemy się na obchody niesamowitego przyjścia Boga na świat. Adwent przygotowuje nas do tego, by tej tajemnicy nie przespać, ale na nowo rozradować się narodzinami Jezusa w Betlejem – mówił bp Andrzej Czaja.

– W Adwencie Kościół sposobi nas wszystkich, byśmy byli gotowi na spotkanie z Panem. Święty Paweł w 1. Liście do Tesaloniczan uświadamia nam, że mamy być tak gotowi, żebyśmy byli bez zarzutu. Takiego poziomu gotowości nie jesteśmy w stanie sami wypracować. Dlatego chcemy prosić dla całego Kościoła opolskiego i całego Kościoła Chrystusowego na ziemi, by w czasie Adwentu Pan tak nas uświęcał, byśmy się przygotowali na poziomie „bez zarzutu” na spotkanie z Nim – wskazywał bp Czaja.

W Kościele w Polsce nowo rozpoczęty rok liturgiczny jest przeżywany pod hasłem „Wierzę w Kościół Chrystusowy”, dlatego w liście pasterskim na 1. niedzielę Adwentu bp Czaja zachęcił diecezjan do odkrywania i poznawania wartości i piękna bogatej rzeczywistości Kościoła. „Trzeba na nowo zobaczyć, że Kościół zasługuje na to, by w niego wierzono. Jest bowiem wielkim dziełem Bożym, które Pan Bóg stale buduje przez jednoczenie nas z Chrystusem mocą swego Ducha, a dokonuje tego dla naszego ocalenia i rozwoju naszej duszy. (…) Kościół zasługuje też na to, aby mu wierzyć. Przecież Chrystus jest jego Panem, a Duch Święty gwarantuje jego nieomylność w wierzeniu. Czerpie więc z autorytetu Boga i naucza w Jego imieniu, przekazując to, co Bóg objawił. Ponadto, Kościół domaga się wiary, ponieważ mając swe źródło w Bogu i stanowiąc złożoną rzeczywistość Bosko-ludzką, będzie zawsze dla nas tajemnicą, której rozum nie jest w stanie do końca poznać ani wyrazić. (…) Kościół jest też wart wiary, dlatego że oferuje nam zbawienie, którego źródłem jest Chrystus. Oznacza wspólnotę ludzi już w doczesności obdarowanych udziałem w życiu Bożym, którzy mogą to życie rozwijać i są wówczas na drodze do nieba” – napisał ordynariusz.