Obecność w ciemności

Ta książka jest ważna z kilku powodów. Jednym z nich jest zacytowane na wstępie pytanie i odpowiedź, jakiej na taką sugestię udziela autor – o. Przemysław Wysogląd, do niedawna duszpasterz młodzieży w parafii jezuitów w Opolu.

Powód drugi: autor otwarcie przyznaje się do chorowania od lat na depresję i leczenia jej – również klinicznego. Odważnie – ale bez personalnych szczegółów – opisuje „wewnątrzkościelne” czynniki ją wzmagające (co raczej nie wszystkim czytelnikom się spodoba). Trzecim jest zamieszczona na końcu publikacji prośba: „Nie kpijcie z depresji. Nie mówcie, że to »lenistwo«, »wymówka« czy »brak wiary«. (…) Szczególnie zaś proszę was: pozwólcie chłopcom płakać. Pozwólcie im być słabymi, przegranymi, zagubionymi”.

oceń artykuł