Warunki były mniej niż prymitywne. Drewniane, praktycznie nieogrzewane baraki pełne insektów. Brak bieżącej wody i elektryczności. Raz na dwa tygodnie brano nas do łaźni i do dezynfekcji naszych ubrań – opowiadał Wiktor Natanson, powstaniec warszawski, który przez cztery miesiące był więziony w Lamsdorf. Obóz opuścił w marszu ewakuacyjnym w styczniu 1945 r.