Przypadła tego roku w trzechsetlecie istnienia sanktuarium. Spotyka się tu wielu znajomych. – Mój mąż Ślązak i ja Morawianka – rozmawiamy po czesku. – Nie Czesi? – pytam. – Nie, ojcze, nie Czesi – odpowiadają. A mówią po czesku. – No to mamy już pięć narodów – żartujemy, dotykając jednak ważnego tematu. Przecież chodzi o pytanie, kim jesteśmy. Podobnie z pielgrzymami z Polski. Są wśród nich i Polacy, i Ślązacy – ale trochę inni niż ci z czeskiej strony.