Ratujmy życie Boże w Kościele opolskim

List pasterski biskupa opolskiego na Niedzielę Chrztu Pańskiego

W mocy Bożego Ducha

Umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia!

Tajemnica Chrztu Pana Jezusa, którą dzisiaj przeżywamy, jest dla nas wielkim światłem w poznaniu Boga i naszej godności dziecka Bożego. Nad Jordanem Pan Bóg objawia nam to, czego dokonał wcześniej w Nazarecie: zamieszkanie Jego Umiłowanego Syna pośród nas i namaszczenie Jezusa Duchem Świętym. Pan Bóg objawia też siebie, że jest Jeden w Trzech Osobach. Ewangelista przekazuje: „otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Jezusa […], a z nieba odezwał się głos” (Łk 3,21-22). W ten sposób Bóg Ojciec ujawnia się jako Ten, który namaścił Jezusa, wcielony Boży Syn okazuje się być Namaszczonym, czyli Mesjaszem, Chrystusem, a Duch Święty objawia się jako olej Bożego namaszczenia. I równocześnie poznajemy tajemnicę chrztu nowego, chrztu „z wody i Ducha Świętego” (J 3,5). To jest tajemnica namaszczenia Duchem Świętym, która oznacza nasz udział w mocy Bożego Ducha, w Boskim życiu.

1. Napełniajmy się Duchem Świętym

W najbliższy czwartek przypada 660. rocznica śmierci świątobliwej Eufemii, zwanej Ofką, Piastówny, księżniczki raciborskiej, dominikanki, której sława świętości jest ciągle żywa, mimo upływu blisko siedmiu wieków. Powodem tego jest przede wszystkim to, że przez całe życie miała szczególne nabożeństwo do Ducha Świętego i świadomie czerpała z Jego mocy. Od wczesnej młodości była otwarta na Jego działanie. Uznając wolę Bożą i „odrzuciwszy powaby świata, wybrała służbę Chrystusowi” (jak przyznał brat Leszek w jednym z dokumentów), 9 kwietnia 1313 r. wstąpiła do klasztoru dominikanek w Raciborzu, którego patronem był Duch Święty. Jej życie zakonne, pod szczególną opieką Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, było przepojone pokutą i umartwieniem, głęboką i żarliwą modlitwą. Znała wartość Eucharystii, z której jak ze źródła stale czerpała Bożą moc. Wsparta łaską Ducha Świętego mądrze i roztropnie kierowała klasztorem, zarówno w czasie pomyślnym, jak i w dni klęski, głodu i epidemii. Strzegąc w sobie daru dziecięctwa Bożego, czuwała, aby zakonnice i dziewczęta oddane do klasztoru na naukę i wychowanie współpracowały z łaską chrztu św. i ustawicznie doskonaliły się w realizacji powołania.

Dlatego w niedzielę, 20 stycznia o godz. 10.30, w kościele Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, biskup gliwicki Jan Kopiec będzie przewodniczył uroczystej liturgii, w której chcemy prosić Boga o łaskę wyniesienia Jej na ołtarze. Serdecznie zapraszam do udziału w tej liturgii, w szczególności wiernych raciborskiego rejonu naszej diecezji.

Gdy zatem od I Niedzieli Adwentu przeżywamy rok kościelny pod hasłem: "W mocy Bożego Ducha", proponuję wziąć w swoją codzienność świątobliwą Eufemię jako znak i dobre natchnienie na drogę życia w większej zażyłości z Duchem Świętym. Przecież stale potrzebujemy Jego mocy w rozeznawaniu tego, co Boże, w pielęgnowaniu Bożego życia w sobie i w dziele zaprowadzania Królestwa Bożego na ziemi.

Warto zatem często wracać do ważnego dnia w naszym życiu, jakim było przyjęcie sakramentu bierzmowania. To wtedy Duch Święty zstąpił na nas, otrzymaliśmy Jego moc i staliśmy się zdolni do dawania świadectwa Jezusowi (por. Dz 1,8). Udziałem naszym stała się pełnia Jego darów, które uzdalniają do „życia i działania pod natchnieniem Ducha Świętego” i udoskonalają w nas życie nadprzyrodzone (por. KDK 15). Stąd, Kochani Rodzice, proszę Was bardzo, motywujcie swe dzieci do przyjmowania sakramentu bierzmowania. Wszyscy wspierajmy modlitwą tych, którzy przygotowują się do przyjęcia tego sakramentu, aby jak najlepiej owocował w Kościele opolskim.

Oczywiście, także po przyjęciu bierzmowania trzeba dalej dbać o napełnianie się mocą i światłem Bożego Ducha. Wyjątkową możliwość stwarza nam Eucharystia, która jest nie tylko uobecnieniem męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, ale i wylania Ducha Świętego. Mówi o tym św. Jan Paweł II: „Gdy w Komunii św. przyjmujemy Ciało i Krew Chrystusa, przekazuje On nam także swego Ducha. [...] pomnaża w nas dar swojego Ducha, wylanego już w Chrzcie św. i udzielonego jako ‘pieczęć’ w sakramencie Bierzmowania” (Ecclesia de Eucharistia, nr 17). Trzeba także jak najczęściej sięgać po Pismo Święte, które jest swego rodzaju „tabernakulum Ducha Świętego”. Słowo Boże jest bowiem natchnione, czyli namaszczone Duchem Świętym. Gdy się nim karmimy, napełniamy się Bożym Duchem.